CinemaSelf Plus – Episode 7

 سینمای تجربی  – قسمت چهارم 

همه ی ما می‌دونیم که سینما ابعاد گسترده ای داره. سینما می‌تونه سرگرم کننده، تفکر برانگیز، هنری، اجتماعی، سیاسی و یا در حالات و انواع متفاوت دیگه ای خودش رو نشون بده که همه ی ما تقریبا با اون آگاه هستیم. اما بخشی از سینما از دید ما پنهان هست. سینمایی عجیب و ناآشنا که محل هنرنمایی سینماگرانی هست که هیچوقت خودشون رو در ساختارهای مرسوم هنری و سینمایی محدود نکردن.و

در ادامه اپیزودهای پادکست سینماسلف، مجموعه بحث هایی رو درباره ی سینمای تجربی آغاز کردیم. سینمایی که چه در میان مخاطبین عام و چه علاقه مندان خاص سینما، از نظرها دور مونده و همیشه جذابیت های خاص خودش رو داشته.و

در هفتمین اپیزود و آخرین بخش از سینمای تجربی، از دو فیلمساز مهم معاصر صحبت کردیم که در مرز بین سینمای تجربی و بدنه قرار دارن. دو سینماگر که عشق و علاقه شون به سینما باعث شده بارها مرزهای معمول سینما و هنر رو جا به جا کنن. «دیوید لینچ»*، فیلمساز ناشناخته ای نیست، اما اینکه چه رابطه ای با سینمای تجربه داره، میتونه موضوع جالبی باشه. از طرف دیگه   «گای مدین»** فیلمسازی هست که اگرچه کمتر شناخته شده هست اما نمیشه تاثیرش رو بر روی سینمای تجربی دوره معاصر – به ویژه سینمای دیجیتال – نادیده گرفت.و

امیدواریم که آشنایی بیشتر با این دو فیلمساز برجسته، نه تنها باعث آشنایی بیشتر شما با گستردگی سینمای تجربی بشه، بلکه بتونه حسن ختام مناسبی باشه بر مجموعه صحبت هایی که درباره این سینما داشتیم.و

 .خوشحالیم که با ما همراه هستین